Hallo allemaal!!!
Eindelijk is mijn reis begonnen! En jullie raden het nooit, ik zit helemaal in Nepal! Mijn avontuur is maandag begonnen, maar omdat er niet altijd een goede internetverbinding is, kan ik jullie nu pas meenemen in mijn reis!
Wat een avontuur was de reis hier naar toe! Met wie ik ben? Ik ben mee met Inge Hoogesteger, van Sjaalmetverhaal. Inge werkt sinds twee jaar samen met een heleboel ondernemers in Nepal en een paar in Thailand. Ik heb haar afgelopen Kerst ontmoet in Renesse en we hadden meteen een klik! We zijn allebei Zeeuws en houden van de kleur fuchsia!! Ik kreeg van haar een lekkere sjaal en zij vertelde mij dat deze sjaal uit Nepal kwam, we raakten verder aan de praat en toen heeft zij mij uitgenodigd om met haar mee te gaan naar Nepal.
Maandag was het zover. Wisse heeft mij weggebracht naar Middelburg alwaar we Inge hebben geholpen met het inpakken van alle spullen. Kun je het je voorstellen…. ze nam 75 kilo mee aan spullen voor mensen in Nepal die die spullen heel hard nodig hebben. Vooral waardevolle spullen zoals laptops en telefoons, maar ook babykleding en veel warme jassen.
Afscheid nemen van Wisse vond ik moeilijk. Eigenlijk moest ik wel een beetje huilen. Want zo’n reis maken zonder Wisse, vind ik best wel eng. Maar Inge werd weggebracht door een goede vriendin en met zijn drietjes was het erg gezellig in de auto. Op Schiphol heeft Inge mij op de wereldbol laten zien waar Nepal ligt. Een klein landje boven India, met de hoofdstad Kathmandu. We zijn lekker koffie gaan drinken en om 21.20 uur vertrok ons vliegtuig naar Abu Dhabi. Ik kreeg een eigen stoel in het vliegtuig en heb lekker onder een dekentje liggen slapen. S’ochtends was het al vroeg licht en heb ik lekker uit het raam gekeken en zag ik de grote zandoppervlaktes rondom Abu Dhabi. In Abu Dhabi moesten we drie uurtjes wachten, maar we mochten naar de sjieke lounge. Inge vliegt best wel vaak en blijkbaar kun je daar punten mee verdienen en als je dan veel punten hebt, dan mag je gebruik maken van de lounge. Lekker eten en drinken en heerlijke stoelen. Sjiek hoor!!!
Toen begon de tweede vlucht. Nou die was echt helemaal super. We kregen een upgrade. Een wat??! We mochten businessclass vliegen van de vliegmaatschappij. Er waren stoelen over en die mochten wij gebruiken. En weet je wat er toen gebeurde…. (niet tegen Wisse vertellen want dan wordt hij jaloers….), ik had sjans….. Vanuit de cockpit zat er een man steeds naar mij te kijken…. Ik wist niet waar ik moest kijken. Hij gebaarde dat ik naar de cockpit moest komen…. Ahhhhh…. Hij stelde zich voor als Captain Fabio, de hoofdpiloot van het vliegtuig. Ik zei dat ik Aagje heette en uit Nederland kwam. Toen vertelde hij dat hij de week ervoor ook al zo’n aardige mevrouw uit Nederland had gehad in het vliegtuig. En weet je wie dat was?? Koniningin Maxima, hij had haar naar een congres in Pakistan gevlogen..
Inge heeft snel van mij een foto in de cockpit genomen en toen vertrok het toestel. Sjeikdefriemel was dat hoor dat businessclassgebeuren. We hebben niet meer geslapen. Inge heeft wat gelezen en ik werd steeds zenuwachtiger voor de aankomst in Nepal. Kathmandu ligt best wel hoog in de bergen en tussen de bergen. Dus net voor de landing moet het toestel heel stijl dalen. Eng joh! En dan moet hij ook nog heel snel stoppen na de landing. Nou, ik had geen praatjes meer. Maar.. eindelijk waren we er dan, in Nepal! Joehoe!!!! We moesten eerst ons visum gaan regelen en daarna een tijd wachten op alle bagage. En toen konden we eindelijk naar buiten. Daar stond een goede vriendin van Inge te wachten en kregen we allebei een ketting van anjers. Die vriendin van Inge heet Mina en is echt super lief! Er stond een auto op ons te wachten en toen zijn we naar het appartement gegaan. Ik heb mijn ogen uitgekeken onderweg…. Ik weet nog even niet hoe ik het moet omschrijven. Kathmandu is heel stoffig en je kunt zien dat er hier veel armoede is. Maar bijna alle mensen lachen en zien er heel kleurrijk uit. Een volgende keer zal ik meer over Kathmandu vertellen.
Inge reist 2 tot 3 keer per jaar naar Nepal en slaapt altijd in hetzelfde appartement. Haar eigen spullen staan ook daar, daarom neemt ze altijd spullen voor mensen mee die niets hebben. Het appartement is echt supertof! Ik heb mijn eigen kamer, maar om eerlijk te zijn, slaap ik op de kamer van Inge. Ik vind het allemaal toch wel spannend. Er zijn hier nog steeds naschokken en daarom staat mijn koffertje ook naast mijn bed.
Nou dit is het even voor nu. Over een paar dagen vertel ik jullie over mijn eerste dagen hier in Nepal. Wisse spreek ik gelukkig elke dag even. Ik mis hem wel, maar het is hier allemaal zo spannend dat de dagen voorbij vliegen.
Tot snel, veel liefs uit Nepal!
AAgje (en ook van Inge)
Wil jij dat AAgje ook bij jou komt logeren?
Zorg dat jij op AAgjes logeerlijst komt te staan!