Lieve allemaal,
Het is zo druk geweest in Nepal dat ik er niet gaan toegekomen ben om vanuit daar jullie het vervolg van mijn avonturen in Nepal te mailen… Dus nu bij deze alsnog!
De eerste paar dagen in Kathmandu waren een gekkenhuis. Ik kon Inge niet bij houden. We moesten bij zoveel mensen langs dat ik niet eens meer weet bij hoeveel. En dan die namen… ze lijken allemaal op elkaar. Inge werkt met zo’n 25 verschillende ondernemers in Nepal. Kun je je voorstellen hoe het er uit ziet als je met al die mensen moet theedrinken, lunchen, praten, bestellingen doornemen, samples bekijken etc etc? Gelukkig gingen we elke dag even uitpuffen bij Mina, je weet wel, die dame die ons ook kwam ophalen op het vliegveld. Ook gingen we elke dag even langs bij Saru, een 22-jarige jongedame met wie Inge heel veel samenwerkt. Saru maakt prachtige armbandjes! Ik heb wel veel dingen gedaan die je in Nederland echt niet mag doen… Met zijn drietjes of soms met zijn viertjes op een motor, zonder helm, door het zeer zeer drukke verkeer in Kathmandu… Stoer he!?
We hebben heel veel werkplaatsen bezocht waar de mooiste producten met de hand worden gemaakt. Soms begrepen mensen het niet zo goed wat ik nu precies kwam doen. Ze wilden mij houden en aan hun kinderen geven, of kindjes die met mij speelden, wilden mij niet meer teruggeven…
In het eerste weekend zijn we voor de Nederlandse Stichting Asian Heritage Nepal op pad gegaan. Inge is secretaris van deze stichting. De stichting ondersteunt een medische post in het berggebied van de Mount Everest, maar richt zich ook op hulp met betrekking tot gezinnen en alleenstaande vrouwen die zwaar getroffen zijn door de aardbevingen vorig jaar in Nepal. Ik mocht wel mee, maar moest in de auto blijven zitten. We hebben een aantal gezinnen/vrouwen bezocht en hen voorzien van eten voor de komende twee maanden en soms ook een stapel met kleren of een warme deken achtergelaten. Ik ben zwaar onder de indruk van wat ik allemaal heb gezien. In die week erna zijn we naar Pokhara gegaan. Heel gaaf, met een klein vliegtuigje waar maar 15 mensen in passen, vlieg je langs de bergen! In Pokhara staat een kinderhuis. Inge ondersteunt dit kinderhuis vanuit haar bedrijf. Het was daar heel fijn. We hadden daar maar een paar afspraken en dus iets meer tijd om te genieten van de mooie uitzichten. En natuurlijk gingen we elke dag naar de kinderen toe. Na een paar dagen zijn we weer terug gegaan naar het overvolle Kathmandu. We moesten toen weer direct aan de slag. Veel samples waren klaar en moesten gekeurd worden. Het is echt heel leuk om te zien hoe dat allemaal gaat. In Nepal kun je veel spullen in winkels kopen, maar Inge gaat echt samen met de ondernemers aan de slag om nieuwe producten te ontwikkelen. Zo creëer je extra werk voor vrouwen in Nepal. Die laatste dagen waren echt bizar. Ik kon haar op mijn klompen amper bijhouden!
Dinsdag en woensdag zijn we van iedereen afscheid gaan nemen. Op woensdag hebben we een feestje gegeven op het kantoor waar Inge vaak komt. Een ‘momo-party’. Dat is een lokale lekkernij. Midden in het feest kwam Inge tot ontdekking dat haar vliegtuig twee uur eerder vertrok. Wat een stress… Gelukkig zijn we toch nog op tijd aangekomen op het vliegveld. Nou jullie begrijpen dat ik in het vliegtuig alleen maar heb geslapen. In Abu Dhabi moesten we 9 uur wachten. Dat was wel lang. Maar toen we op Schiphol aankwamen… toen stond Wisse daar! Samen met Inge zijn we met de trein terug naar het prachtige, rustige, schone, groene Zeeland teruggegaan… Ik ben nog steeds aan het bijkomen van mijn reis. Het was prachtig maar vooral heel indrukwekkend! Inge en ik blijven elkaar zien in winkels en op fairs! Ik ga door naar het volgende logeeradres… ben benieuwd waar ik nu naar toe ga! Inge heel erg bedankt!
Liefs, AAgje
Wil jij dat AAgje ook bij jou komt logeren?
Zorg dat jij op AAgjes logeerlijst komt te staan!